ظاهر مناسب در بسته بندی محصولات و ایجاد جذابیت بصری نقش بسزایی در فروش محصولات ایفا میکند از همین رو بستهبندی محصول از اهمیت ویژهای برخوردار است.
مواد پلیمری یا به عبارتی پلاستیکها نقش مهمی در صنعت بستهبندی دارند، در واقع بزرگترین مصرف کننده پلیمرها صنایع بستهبندی میباشد. حدود ۳۹ % از پلاستیکها در صنعت بستهبندی به کار میروند که این عدد بیانگر نقش مهم این مواد در این صنعت میباشد.
موادی که به طور معمول در بسته بندی مواد غذایی از دیرباز استفاده شدهاند، شامل شیشه، فلزات، کاغذ و پلیمرهای سخت و انعطاف پذیر میباشند. سهم مواد بکار رفته در صنعت بسته بندی در سراسر جهان، %۳۶ مواد کاغذی، %۱۷ فلز، %۳۴ پلیمرها، %۱۰ شیشه و %۳ سایر مواد است که هر کدام مزایا و معایب خاص خودشان را دارند. امروزه بسته بندیهای پلاستیکی به دلیل خواص منحصر به فرد خود همچون تنوع، قیمت ارزان، حفظ کیفیت، افزایش عمر محصولات و قابل مهندسی بودن ، جایگزین کیسههای کاغذی شده اند و اینگونه از قطع بی رویه درختان تا حد زیادی جلوگیری میشود.
از طرفی استفاده از پلیمرها به دلیل مشکلات زیستی که ایجاد میکند چالش بزرگی را در جامعه جهانی احاطه کرده است، از سویی دیگر استفاده از پلیمرها اجتناب ناپذیر است به همین دلیل شرکتهای بسته بندی موظف به استفاده از پلیمرهای طبیعی زیست تخریب پذیر در طراحی بسته بندی خود شدهاند که از جمله این پلیمرها میتوان به پلی وینیل الکل (PVA)، پلی گلیکولیک اسید (PGA)، پلی کاپرولاکتون (PCL)، پلی لاکتیک اسید (PLA) و پلی بوتیلن سوکسینات (PBS) اشاره کرد.
بستهبندی بهطور کلی به دو گروه عمده بستهبندی نرم(انعطاف پذیر) و بستهبندی سخت تقسیمبندی میشود. بستهبندی نرم و انعطاف پذیر انواع فیلمها را در بر میگیرد که شامل فیلمهای پلی اتیلن سبک، پلی اتیلن سبک خطی، پلی اتیلن سنگین، پلی پروپیلن، پی وی سی و پت میباشند. البته امروزه فیلمهای دیگری نیز از ترکیب با پلیمرهای مهندسی برای مصارف ویژه تولید میگردند.
گروه دیگر مصرف پلیمرها در صنایع بستهبندی، بستهبندی سخت است که انواع بطریها را در برمیگیرد. این بطریها با جایگزین شدن بطریهای شیشهای و ظروف فلزی باعث ارزانتر شدن بستهبندی و بالا رفتن سطح بهداشت عمومی شده است.