مستربچ های افزودنی شامل ترکیب یک یا چند ایجنت (پودرهای آلی و معدنی) با مواد پلیمری پایه متناسب با محصول نهایی، فرمولاسیون میشوند و به صورت 0.1 تا 1 درصد (صد گرم تا یک کیلوگرم در صد گرم) قبل از تولید با مواد اولیه ترکیب میشوند.
از مستربچ افزودنی تولید پتروهانیک جهت بهبود فرآیند ،تقویت خواص پلیمرها، حل مشکلات فرآیندی و به وجود آوردن خاصیتی ویژه در پلیمرها استفاده میشوند.
مستربچ های افزودنی به طور متوسط حاوی 40-65٪ افزودنی است، با این حال، محدوده می تواند در موارد شدید به مقادیر بین 15-80٪ برسد.
حامل مستربچ باید پلیمری یکسان/سازگار باشد. به عنوان مثال، EVA یا LDPE یک حامل سازگار با پلی اولفین ها و نایلون است، همانطور که پلی استایرن به عنوان حامل برای ABS، SAN و گاهی اوقات پلی کربنات ها استفاده می شود.
در واقع، زمانی که حامل مستربچ با پلیمر پایه ناسازگار باشد، ممکن است تغییراتی در خواص مستربچ نهایی رخ دهد. درصد استفاده از مستربچ ها نسبت به مواد اولیه بین 1 تا 5 درصد است.
کامپاند پلیمری، مخلوط یک یا چند پلیمر و یا افزودنیهای مختلف است که به منظور بهبود خواص فیزیکی، مکانیکی، حرارتی و هم چنین آماده کردن پلیمر جهت استفاده در صنایع مختلف پلیمرها تولید میشود. کامپاندها علاوه بر تقویت ساختار پلیمر، مشکلاتی از جمله کند بودن سرعت تولید، هدر رفت مواد اولیه و عدم اختلاط مواد اولیه با یکدیگر در حین تولید را برطرف میکنند و موجب سهولت و تسریع فرآیند ساخت محصولات پلاستیکی میشوند. در برخی از صنایع، در فرآیندهای اکستروژن و یا تزریق نمیتوان از مستربچ استفاده کرد. در چنین شرایطی برای جلوگیری از افت کیفیت محصول نهایی، از کامپاند استفاده میشود. کامپاندها از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفهتر از مستربچها بوده و باعث حذف هزینههای جانبی حاصل از تمیزکاری و ترکیب مستربچ با پایه پلیمر خواهند شد.
نانوافزودنیهای پلی اتیلنی معمولاً به صورت پودر یا پلیمر مذاب تهیه و به محصولات پلی اتیلنی اضافه میشوند. این نانوافزودنیها میتوانند خواص مکانیکی، شیمیایی یا فیزیکی پلی اتیلن را بهبود بخشیده و عملکرد آن را بهتر کنند. به عنوان مثال، افزودن نانوذرات پلی اتیلن میتوانند مقاومت کششی و ضربهای پلی اتیلن و همچنین مقاومت آن در برابر خوردگی را افزایش دهند.
به طور کلی، استفاده از نانوافزودنیهای پلی اتیلنی میتوانند بهبود قابل توجهی در خواص مکانیکی، فیزیکی و حرارتی محصولات پلی اتیلنی ایجاد کنند. این نانوافزودنیها همچنین میتوانند به صورت کامل یا جزئی به جایگزینی مواد پرکننده سنتی در فرمولاسیون پلیمرها استفاده شوند.
استفاده از نانوذرات در پلیاتیلن علاوه بر بهبود خواص مکانیکی، میتوانند خواص جدیدی از جمله خواص آنتی باکتریال و خواص مهم دیگری نیز در محصولات پلی اتیلنی ایجاد کنند که کاربردهای آن را گسترش میدهد.